សង្វេគ

Noun anxiety, concern for others, preoccupation, restlessness, (emotional) agitation; suffering, distress.

Verb to feel pity

Noun fear, dread.

Adjective to be afraid, gloomy, filled with foreboding; to fear, dread

Noun anxiety, concern for others, preoccupation, restlessness, emotional agitation; suffering, distress

Noun fear, dread

Verb to feel pity

Adjective to be afraid, gloomy, filled with foreboding; to fear, dread

សំ. បា. (ន.) (សំវេគ) សេចក្ដីស្លុតចិត្ត, ដំណើរតក់ស្លុត, ការនឹកខ្លាចអំពើអាក្រក់, ការរំពឹងឃើញសេចក្ដីទុក្ខលំបាក; ដំណើរនឹកអាណោចអាធម្ម; សេចក្ដីនឹកអាណិតទៅរកអ្នកដែលរងទុក្ខលំបាក : កើតសង្វេគ, មានសង្វេគ ។ ខ្មែរប្រើជា កិ. ក៏បាន : គួរឲ្យសង្វេគ ។ បើរៀងភ្ជាប់ពីខាងដើមសព្ទដទៃច្រើនប្រើ សំវេគ ជាង អ. ថ. ស័ងវេគៈ, ដូចជា : សំវេគភាព ភាពនៃសង្វេគ ។ សំវេគសមុដ្ឋាន ហេតុដែលនាំបណ្ដាលឲ្យកើតសង្វេគ ។ល។