វេទនា

Noun misery, terrible suffering; bad emotional experience; feeling / sensation (According to Buddhism, there are five kinds of sensations: 1. សុខវេទនា `comfort, feeling of good health;' 2. ទុក្ខវេទនា `sensation of pain, suffering;' 3. ឧបេក្ខាវេទនា `indifference, feeling of impartiality;' 4. សោមនស្សវេទនា `feeling of happiness;' 5. ទោមនស្សវេទនា `feeling of sadness')

Verb to endure, suffer; to be miserable

Noun misery, terrible suffering

Noun bad emotional experience

Noun (Buddhism) feeling, sensation

Verb to endure, suffer, to be miserable

សំ. បា. (ន.) ការទទួលអារម្មណ៍, ការសោយឬការរងអារម្មណ៍, ការដឹងអារម្មណ៍ជាសុខឬជាទុក្ខ... ។ ច្រើនសំដៅចំពោះការទទួលអារម្មណ៍ជាទុក្ខ : គួរឲ្យមានវេទនាណាស់ ! ។ ពោលតាមគម្ពីរពុទ្ធសាសនា វេទនា មាន៥យ៉ាងគឺ ១-សុខវេទនា ការទទួលអារម្មណ៍ជាសុខ; ២-ទុក្ខវេទនា... ជាទុក្ខ; ៣-ឧបេក្ខាវេទនា... ជាឧបេក្ខា; ៤-សោមនស្សវេទនា ... ជាសោមនស្ស; ៥-ទោមនស្សវេទនា... ជាទោមនស្ស ។ ខ្មែរប្រើក្លាយជា កិ. ក៏មាន, សំដៅសេចក្ដីថា “រងទុក្ខ, លំបាក”: វេទនាណាស់ !; វេទនាអ្វីម្ល៉េះទេ ! ។ វេទនាក្សាន្តិ (–ក្សាន) ការអត់ទ្រាំទុក្ខវេទនា ។ វេទនាខន្ធ ឬ–ស្កន្ធ (–ខ័ន ឬ–ស្ក័ន) ពួកឬកងវេទនា, វេទនាដែលរាប់ជាខន្ធមួយក្នុងខន្ធទាំង៥ ។ វេទនានុរូប (សំ. បា.