ស្នេហ៍

Verb to love.

Adjective to be beloved (esp. of a woman).

Noun love, affection; friendship; attachment

Noun sticky / gluey resin, viscous oil

Noun love charm / spell / potion

Verb to love

Noun love charm / spell / potion

Noun charm, attractiveness

១ សំ. បា. (កិ.) (ស្នេហ; សិនេហ ឬ ស្នេហ ដូច សំ. ដែរ) ស្រឡាញ់, ស្រឡាញ់ជាប់ចិត្ត ស្អិតល្មួតដូចជាជ័រ : គេមិនស្នេហ៍បន្តិចបន្តួចមករកខ្ញុំទេ ។ ស្នេហ៍ស្និទ្ធ ស្រឡាញ់ស្និទ្ធស្អិតល្មួតជាប់ចិត្តនឹកជានិច្ច ។ល។ ២ (ន.) (ដូចគ្នានឹង សិនេហ ដែរ) ។ ឈ្មោះទុព្វិជ្ជាមួយប្រភេទជាវិជ្ជាលាមក ជាវិជ្ជាមិនចេញមុខ... ។ ស្នេហ៍មុខ ឈ្មោះទុព្វិជ្ជានោះដែរប៉ុន្តែមានលក្ខណៈផ្សេង (មិនបាច់បញ្ចេញអត្ថន័យ) ។ ស្នេហ៍ស្នង សេចក្ដីជាប់ចិត្តស្អិតក្រៃពេកដោយអាចនឹងចេញខ្លួនស្នងគេបាន ។ (ច្រើនតែប្រើក្នុងកាព្យ) : ឱមាសស្នេហ៍ស្នង ម្ដេចក៏ឲ្យបង ទទួលរងទុក្ខ ចំណង់បើដល់ ទៅពេលខាងមុខ សមនឹងផ្ដល់ទុក្ខ ជាងនេះទេដឹង? ... ។ ព. ទ. បុ. ថា : ស្នេហ៍ពុំស្មើស្និទ្ធ ស្រឡាញ់ផ្តេកផ្តិត ពុំស្មើសង្រ្គោះ មានអត្ថន័យថា ការដាក់ស្នេហ៍ ពុំស្មើនឹងសេចក្ដីស្និទ្ធស្នាលត្រអាលរកគ្នាទេ, ការស្រឡាញ់ផ្តេកផ្តិត ប៉ុន្តែពុំសង្គ្រោះគ្នាសោះក៏ពុំរាប់ថាជាការស្រឡាញ់គ្នាឡើយ ។ល។