សោក

Verb to lament, complain; to grieve, mourn; to regret.

Noun lamentation, complaint; affliction, sorrow

Noun kind of tree with pale green leaves and light red flowers (the flowers and young leaves are edible)

Verb to regret; to lament

Noun sorrow

១ បា. សំ. (ន.) (ឝោក) សេចក្ដីឈឺផ្សាចិត្ត; សេចក្ដីសង្រេង; សេចក្ដីស្ដាយស្រណោះឬស្ដាយអាល័យ : មានសោក, រម្ងាប់សោក ។ ខ្មែរប្រើជា កិ. ក៏មាន “ស្ដាយស្រណោះ, ស្ដាយអាល័យ” : សោកកូនដែលស្លាប់, សោកទ្រព្យដែលលាញ (ព. កា. ប្រើជា សោកា ក៏មាន) ។ យំសោក យំស្ដាយស្រណោះ ។ សោយសោក ទទួលរងសេចក្ដីស្ដាយស្រណោះ ។ សោកសៅ ឬ សៅសោក សោកទាល់តែសៅសម្បុរ, សោកសង្រេង, សោកជ្រប់ខ្លាំង ។ល។ (ម. ក្នុង ព. ស្ដាយ ផង) ។ ២ (ន.) ឈ្មោះឈើមួយប្រភេទ ស្លឹកខ្ចីសម្បុរសភាវ ផ្កាសម្បុរក្រហមប្រឿង ក្លិនស្រដៀងនឹងផ្កាអម្ពិល, ស្លឹកខ្ចីប្រើជាអន្លក់បាន, ផ្កាប្រើស្លម្ជូរឬជ្រក់បាន : ដើមសោកជាឈើមានលំអ គួរដាំក្នុងវត្តអារាម (បា. អសោក; គួរហៅតាមនាមនេះវិញ) ។