Noun
(law) affair, case, matter; lawsuit, litigation
Wiktionary
១ ព. បុ. (ន.) វត្តអារាមជាទីនៅនៃភិក្ខុសាមណេរ : ឲ្យកូនទៅនៅក្ដី គឺឲ្យកូននៅវត្តដោយមានភិក្ខុសង្ឃជាគ្រូបង្រៀន ឲ្យបានចេះដឹងសេចក្ដីខុសត្រូវរាក់ជ្រៅ ។ នៅក្ដី នៅវត្ត ។ ២ សំ. បា. (ន.) (គតិ “ដំណើរ; ការណ៍”) ដំណើរ, ហេតុ, ការណ៍ទាស់ទែងគ្នា, អធិករណ៍ដែលប្ដឹងផ្ដល់គ្នារហូតដល់ទីតុលាការវិនិច្ឆ័យ : កើតក្ដី, តុលាការជម្រះក្ដី , កាន់ក្ដី, ស្មាក្ដី ។ ៣ (និ.) និបាតសព្ទប្រាប់សេចក្ដីថា ឬ, ក៏ដោយ គឺទាំងនេះទាំងនោះ ឬ នេះក៏បាន នោះក៏បាន : ខ្ញុំក្ដី, អ្នកក្ដី; ទោះគេមកក្ដី គេពុំមកក្ដី ។
Chuon Nath