បាច់

Adjective bunch, bundle (of sugarcane, firewood), sheaf (of corn) eg. ឧសមួយបាច់ one bundle of firewood

Verb to trouble, bother, worry, concern oneself

Adjective to be necessary, worthwhile, to one's advantage (used chiefly with the negative particles such as កុំ, មិន, ពុំ to mean `don't worry, it's of no importance, it's not necessary, it's not worth troubling yourself')

Noun bunch, bundle, sheaf (of corn, sugarcane, firewood,...)

Classifier classifier for bunches, bundles, sheaves

Verb to worry, to be concerned; to be necessary, worthwhile (mainly used in the negative)

១ (ន.) សំណុំអ្វីៗដែលគេចងរួមគ្នាមិនឲ្យរាត់រាយ : អំពៅ ៥ បាច់, ឧស ១ បាច់ ។ កាស ១ បាច់ កាសចំនួន ១០ ត្រណោត, ក្នុង១ត្រណោតមានកាស ១០ តៀន, ក្នុង ១ តៀនមានកាស ៦០ គឺចំនួន ២ សេន (មើលក្នុងពាក្យ ទៀន ២ ឬ តៀន ន. ទៀតផង) ។ ប្រើតែក្នុងសម័យចាយកាស ។ ២ (និ.) និបាតសព្ទមានអត្ថន័យថា ត្រូវតែ, ពុំគួរខាន (ជាវេវ, នៃពាក្យ ចាំបាច់ ២ និ.) ជាពាក្យសម្រាប់និយាយប្រកបជាមួយនឹងពាក្យបដិសេធ កុំ, មិន, ពុំ, ឥត : កុំបាច់អី, កុំបាច់ទៅ, មិនបាច់ទេ, មិនបាច់ហៅគេឲ្យមកទេ; ពុំបាច់ឡើយ, ពុំបាច់ឲ្យទៀតឡើយ; ឥតបាច់ទេ, ឥតបាច់និយាយទៀតទេ ។