ចាំបាច់

need to, be necessary, indispensable

Adjective necessary; essential

១ (គុ.) ដែលសំខាន់, ដែលត្រូវការ, ដែលត្រូវតែ, ដែលត្រូវតែមានខានពុំបាន : ការចាំបាច់, របស់ចាំបាច់; អង្ករជាវត្ថុចាំបាច់ របស់អ្នកបរិភោគបាយ; ប្រាក់ជាទ្រព្យចាំបាច់ក្នុងការចាយប្រើគ្រប់សព្វ ។ល។ ២ (និ.) ពាក្យមានន័យថា ត្រូវតែ, ពុំគួរខាន : ចុះចាំបាច់ឲ្យគេមកធ្វើអ្វី ? ចាំបាច់ឲ្យខ្ញុំទៅដែរធ្វើអ្វី ? មិនចាំបាច់ជម្រាបម៉ែ ឲ្យជ្រាបរឿងនេះទេ (ប្រើជា បាច់, មិនបាច់ ខ្លះក៏បាន តាមគួរដល់ការប្រើ)