កណ្តាប់

Noun sheaf (e.g. of rice), bundle, bunch; handful, fist, fistful; grasp.

Classifier for handfuls, sheaves

Noun edge, rim; edging; border

Noun sheaf, bundle, bunch

Noun handful, fistful

១ (ន.) បាច់ : ស្រូវ ឬ ស្មៅ ១ កណ្ដាប់ ។ ២ (ន.) វ័ណ្ឌ, រង្វង់ : កណ្ដាប់ចង្អេរ គឺឫស្សីមួយបន្ទះ ដែលគេពត់ធ្វើជារង្វង់ ដើម្បីក្ដាប់មាត់ចង្អេរឲ្យរឹង; កណ្ដាប់ស្រែង គឺស្រែងដែលឡើងជារង្វង់ៗ : ស្រែងឡើងកណ្ដាប់; កណ្ដាប់ចក្រវាល គឺរង្វង់ជុំវិញចង្កេះ ឱកាសលោក ។