Noun
summit, top, end, extremity.
Headley
បា. សំ. (
ន.) (ឝិរស៑) ក្បាល; (
រ. ស.) : ព្រះសិរ ។ រងព្រះសិរ ខ្នើយសម្រាប់ក្សត្រិយ៍កើយ ។ កំពូល, ចុងខ្ពស់, ចុងប៉ូច ។ ខ្មែរហៅសាច់ដែលដុះ (តាមសញ្ជាតិ) ជាពកឬជាបន្ទះលើក្បាលសត្វពួកខ្លះមានមាន់ជាដើមថា សិរ ដែរ : សិរមាន់ (សរសេរជា សេរ ក៏មាន;
បុ. សរ. សិរស៍ ឬ សិរ្ស, សិរ្ស៍ ក៏មាន) ។ បើរៀងភ្ជាប់ពីខាងដើមសព្ទដទៃ
អ. ថ. សិរ៉ៈ, ដូចជា សិរកបាល (–កៈប៉ាល) អំបែងក្បាល, លលាដ៏ក្បាល ។ សិរតាណ ឬ–ត្រាណ គ្រឿងការពារក្បាល គឺ ដួន, មួក ។ សិរប័ដ ឬ សិរោវេដ្ឋន៍ ឈ្នួតក្បាល ។ សិរបីឌា ឬ–បីឡា (–ប៉ី–) ដំណើរឈឺក្បាល ។ សិរប្រណាម, សិរសាប្រណិប័ត ឬ–ប្រណិប័តន៍ ការឱនក្បាលសំពះ, ការក្រាបថ្វាយបង្គំ, ការងក់ក្បាលគំនាប់ ។ សិរសា ដោយត្បូង (ដោយក្បាល គឺឱនក្បាលគោរព) ។ សិរោឃាត ឬ សិរោប្រហារ (–រ៉ោ–) ការវាយឬសំពងក្បាល ។ សិរោធរា (–រ៉ោធៈរា) សរីរាវយវៈដែលទ្រក្បាល (ក) ។ សិរោមណី ឬ សិរោរ័ត្ន ចូឡាមណី, ស្នៀតសក់ដាំពេជ្រ ។ល។
Chuon Nath
