Noun
top, high point, peak, summit.
Adjective
to be supreme, super, best, main
Noun
top, high point, peak, summit
Adjective
to be supreme, super, best, main
(ន.) ចុងបំផុតខាងលើ : កំពូលភ្នំ, កំពូលចេតិយ ។ កំពូលនគរ ឬកំពូលរាស្ត្រ គឺម្ចាស់ផែនដី ។ កំពូលស្រី គឺស្រីដែលឆ្នើមជាងគេ ។














































