សម្តី

Noun word(s), speech, utterance

(ន.) ពាក្យដែលស្ដី, ដែលនិយាយ, ភាសា: សម្ដីពីរោះ, សម្ដីទន់; ចេះសម្ដី ។ សម្ដីសំដៅ (ម. ព. សំដៅ ប.) ។ ព. ទ. បុ. សម្ដីជាឯកលេខជាទោ អក្សរជាត្រី ចេះសម្ដីទុកជាទី ១ ចេះវិជ្ជាលេខទុកជាទី ២ ចេះសរសេរអក្សរល្អជាទី ៣ គឺការពូកែសម្ដីប្រសើរជាងការពូកែវិជ្ជាលេខនិងការពូកែសរសេរអក្សរល្អ ។ សម្ដី-សជាតិ មារយាទសត្រកូល (ម. ព. ស ២ កិ.) ។ សរសេរជា សំដី ក៏បាន។