Noun
sound; exclamation, cry, noise, voice; word, term; language
Headley
សំ. បា. (
ន.) (ឝព្ទ; សទ្ទ) សូរ, សំឡេង, សំនៀង; ភាសា, ពាក្យ, សម្ដី; សម្រែក ។ ឆ្កួតសព្ទ (
ម. ព. ឆ្កួត
គុ.) ។ រៀនចាំសព្ទ រៀនចាំពាក្យប្រែពីភាសាមួយទៅភាសាមួយ ។ សូរសព្ទ សូរសំឡេង, សូរសម្ដី, សូរសម្រែក ។ បើរៀងភ្ជាប់ពីខាងដើមសព្ទដទៃ ច្រើនអានថា ស័ប-ព្ទៈ, ដូចជា សព្ទចោរ អ្នកលួចសព្ទ, អ្នកលួចយកពាក្យឬរឿងរបស់អ្នកដទៃ (ហៅ ចោរសព្ទ ក៏បាន) ។ សព្ទជាតិ ឬ សទ្ទជាតិ តួសព្ទ ។ សព្ទ័ន (ស័ប-ព្ទ័ន)
គុ. ដែលមានសូរ, ដែលលាន់សូរចេញមក ។ សព្ទព្រហ្ម័ន វេទ, ព្រះវេទ, ត្រៃវេទ ។ សព្ទសង្គ្រោះ អភិធានសព្ទ, វចនានុក្រម, បទានុក្រម ។ សព្ទសាស្ត្រ (
ម. ព. សទ្ទសាស្ត្រ ក្នុងពាក្យ សទ្ទ) ។ល។ សព្ទសាធុការ (ស័ប–) ការបញ្ចេញវាចាថា សាធុ ! ឬថា សាធុ សាធុ ! ។ សព្ទសាធុការពរ ការបញ្ចេញវាចាថា សាធុ ! ព្រមទាំងឲ្យពរផង ។ល។ (
ម. ព. សទ្ទ ផង) ។
Chuon Nath
