រឹង

Adjective to be hard, firm, tough, stiff; stubborn; difficult, insensitive

Adverb increasingly

Adjective to be hard, solid, firm, tough

Adjective to be stubborn, difficult

(គុ.) ទីទៃពីទន់ គឺដែលក្រទាំង, មិនទ្រុឌ, មិនជត, មិនពាប់, មិនពៀច, មិនរវ៉ែតរវ៉ត, មិនរង៉ិករង៉ក់ ។ ល។ : ដីរឹង, ឈើសាច់រឹង; ចិត្តរឹង, ជំហររឹង, ស្មារតីរឹង ។ល។ រឹងខ្លួន អៀនខ្លួនមិនហ៊ានចូលទៅរកព្រោះមានសេចក្ដីឆ្គង ។ រឹងទទឹង ទទឹងទាស់ដោយរឹងមិនព្រមតាម ។ រឹងមាត់ ងាស់មាត់និយាយមិនរហ័សឬមិនច្បាស់; ងាស់មាត់មិនហ៊ានហើបហានិយាយ ព្រោះញញើតចិត្តគេ ។ល។ ដែលមានមានះ, ចចេស, របឹង មិនងាយព្រមតាម : ក្បាលរឹង, មុខរឹង ។ល។