ព. បុ. (
និ.) ជួនក្រែង, ក្រែងលោ, ជួនក្រែងលោ; ប្រសិនបើ (ច្រើនប្រើក្នុងកាព្យ) ដូចជាពាក្យថា ទោះបីបើភ្លាំងភ្លាត់ កុំស្ងៀមមាត់ត្រូវស្រដី កុំឲ្យខ្លួនអប្រិយ ទោះម្ដេចក្ដីត្រូវដោះស្រាយ ។ មួយសោតទោះយោបី លោកស្រដីអភិប្រាយ អំពីការណ៍វែងឆ្ងាយ ថានាយអាយកុំតតប ។
Chuon Nath