Verb
to happen, take place, arise; to be considered as; originated as; transformed into; give birth to oneself
Headley
បា. សំ. (
ន.) (ឧប្បត្តិ; ឧត្បត្តិ) ការកើត; ការចាប់ជាតិ (
ម. ព. ឧប្បត្តិ ផង) ។ ខ្មែរប្រើសំដៅសេចក្ដីថា “ការកើតឯង; ការចាប់កំណើតឥតមាតាបិតា, ឥតមេបា; ឧបបាតិក”: ឧប្បត្តិកនៃពួកដង្កូវ ។ ប្រើជា
កិ. ក៏មាន “កើតឯង” : អ្នកខ្លះស្លាប់ទៅឧប្បត្តិកជាទេវតា, ខ្លះទៅឧប្បត្តិកជាប្រេត, ខ្លះជាពស់ថ្លាន់ ។ សន្មតឲ្យជា : ឧប្បត្តិកមនុស្សម្នាក់ឲ្យធ្វើជាយក្ស ម្នាក់ទៀតជាស្វា ។ ឧប្បត្តិកអាចារ្យ សន្មតឬតាំងឲ្យជាអាចារ្យ ។ ប្រើជា
គុ. ក៏មាន “ដែលបណ្តាលកើតឡើង; ដែលប្រតិដ្ឋផ្សំ, ដែលសន្មតថា” : ពាក្យឧប្បត្តិក, សេចក្ដីឧប្បត្តិក ។ (
ព. កា.) : សម្ដីឧប្បត្តិកឡើងឯងៗ គួរក្រែងកុំអាលប្រញាប់ថា- តាមភ្លាមត្រូវតែពិចារណា បើពិតសឹមថាកុំធ្វេសធ្លោយ ។ ដ្បិតពាក្យឧប្បត្តិកសឹងតែភ្លាត់ ចេញតែពីមាត់ជនកម្សោយ មនុស្សល្ងង់ជ្រុលជឿលុះថ្ងៃក្រោយ នាំឲ្យអ្នកផងមើលងាយ ។
Chuon Nath
