(
កិ.) (ពាក្យប្រើក្លាយឃ្លាតពី
សំ. អាវេឝ
ន. “ការរត់ពួន, ការគេចវេះ, ការភៀសខ្លួន”) គេចវេះភៀសខ្លួន, ភៀសខ្លួនមិនឲ្យគេស្គាល់ : អាភៀសខ្លួនទៅពួននៅក្នុងស្រុកឆ្ងាយ (ខ្មែរបុរាណប្រើជា អាពៀស ឃើញថាត្រឹមត្រូវជាង អាភៀស ដ្បិតបំប្លែងមកពី
សំ. អាវេឝ, វ > ព, អេ > អៀ, ឝ > ស; បើចង់ឲ្យជិតប្រភពនៃពាក្យ គួរប្រើ អាពៀស ឬ អាពេស ក៏រឹតតែជិតប្រភពដើមទៅទៀត) ។
Chuon Nath