១
សំ. បា. (ន.) គ្រា, ពេល, សម័យ : កាលនោះ, កាលពីឆ្នាំមុន, កាលដែលខ្ញុំធ្វើការ ។ កាលបរិច្ឆេទ (កាលៈ–) ន. (បា.) ការកំណត់ពេល, ការកម្រិតនៃថ្ងៃខែឆ្នាំ ។ កាលវិបត្តិ (–វិបាត់) ការប្រែប្រួលនៃកាល, ការខូចវេលា, ដំណើរខុសកាល ។ ព. ផ្ទ. កាលសម្បត្តិ ។ កាលវិភាគ ការចែកកាល, ការបែងចែកវេលា ដើម្បីធ្វើការងារឲ្យបានស្រួល, ការចែកមុខការទៅតាមកាលវេលា ។ កាលសម្បត្តិ ការសមប្រកបដោយកាល, ការត្រូវទំនងតាមវេលា, ដំណើរដែលត្រូវតាមកាលសម័យ ។ ព. ផ្ទ. កាលវិបត្តិ ។ កាលានុកាល កាលតាមលំដាប់កាល, មួយដងមួយកាល ។
២
បា. សំ. (ន.) មច្ចុ, មច្ចុរាជ, សេចក្ដីស្លាប់ : ព្រះកាលតែងផ្គាប់ផ្តិលនូវអាយុសង្ខារនៃសត្វលោក ឥតមានរើសមុខឡើយ ។
Chuon Nath