(
គុ.) ដែលពេញសព្វគ្រប់ក្នុងចិត្ត, ដែលគាប់ចិត្ត, ដែលគាប់គួរ, ដែលឥតមានទាស់អធ្យាស្រ័យ : ព្រះមហេសីសំណព្វ; សិស្សសំណព្វ, កូនសំណព្វ (ធ្លាប់ប្រើមកថា សំណប់, ប៉ុន្តែកែជា សំណព្វ វិញដើម្បីឲ្យស្របនឹងពាក្យដើមដែលជាកិរិយាសព្ទថា សព្វ;
ម. ព. សព្វ
កិ. ផង) ។
Chuon Nath
Adjective
to be beloved, favorite; satisfying, pleasing.
