សំ. បា. (ន.) (វន) ព្រៃ ។ ទឹក; ទីនៅ, ទីអាស្រ័យ; ផ្ទះ; ភូមិលំនៅ ;... ។ ប្រើផ្សំជាមួយនឹងសព្ទដទៃ : វនកុសុម ផ្កាព្រៃ; ផ្កាដុះក្នុងទឹក ។ វនគជ (–គច់) ដំរីព្រៃ ។ វនគោចរ ការត្រាច់ស្វែងរកអាហារក្នុងព្រៃ ។ វនចរ, វនចរកៈ; វនេចរ ពនេចរ, ថ្មើរព្រៃ, ព្រានព្រៃ ។ វនជីវិកា ការចិញ្ចឹមជីវិតឬការរស់នៅក្នុងព្រៃ ។ វនទេវតា ទេវតាដែលស្ថិតនៅក្នុងព្រៃ ។ វនន្តរ (វៈន៉ន់-ដ;
Chuon Nath