មានះ

Noun firm opinion, conviction; stubbornness, persistence.

Adjective to be stubborn, persistent.

Verb to persist

សំ. បា. ; ឬ សំ. (ន.) (មាន; មានស៑ > មានះ) សេចក្ដីប្រកាន់, ដំណើរប្រកាន់ខ្លួន, សេចក្ដីរឹងត្អឹង : មានមានះ ។ ខ្មែរប្រើជា គុ. ក៏បាន : មនុស្សមានះ គឺមនុស្សមុខរឹង, ចចេស ។ ប្រើជា កិ. ក៏មាន : កុំមានះពេក ! (កុំប្រកាន់ពេក ! កុំរឹងត្អឹងពេក !) ។ ព. ពុ. ថា : មានះមាន ៣ យ៉ាងគឺ ១ ប្រកាន់មាំស៊ុបថា មានតែអញឯងជាអ្នកប្រសើរជាងគេ, ក៏មើលងាយគេឥតជឿស្ដាប់គោរពអ្នកណា; ២- ប្រកាន់មាំស៊ប់ថា គេនិងអញស្មើៗតែគ្នា គេម៉េចអញម៉េច ប្រហែលតែគ្នា, ក៏ឥតមានការសេពគប់រាប់រកយកគេជាគ្នា; ៣- ប្រកាន់មាំស៊ប់ថា អញឯងជាអ្នកទន់ខ្សោយថយថោកជាងគេ, គេដោយគេ អញដោយអញ, ក៏ឥតមានការប្រាស្រ័យនឹងគ្នា, (ព្រោះមានះនេះ) ... ។ មានះទាំងនេះ ជាប្រភពឬជាមូលដ្ឋាននៃសាមគ្គីភេទ ... ។