ស្វាហាប់

Noun power, might, strength; solidity; authority; grandeur, greatness.

Adjective to be majestic / stately / impressive (of a parade or procession)

សំ. (ន.) (ស្វាហាបតិ “ព្រះអគ្និ”) តេជះ, អានុភាព, អំណាច ។ ច្រើនប្រើសំដៅសេចក្ដីថា “ទំហំទំហាត់, មាឌធំ; ការរឹងប៉ឹង, ការមាំមួន” : មាឌមានស្វាហាប់ (ម. ព. ស្វាហាបតិ ឬ ស្វាហាបតិ៍ ផង) ។