សូធ្យ

Verb to say, recite (from memory); to chant (a prayer); to read aloud, declaim

សំ. (កិ.) (ស្វធ្យ, ស្វ ក្លាយមកជា សូ, ដូចជា ស្វ ក្លាយមកជា សួ គឺ ស្វស្តិ > សួស្ដី, ស្វគ៌ > សួគ៌, សួគ៌ា នេះដែរ) ទន្ទេញ; ថាតាមរបៀបពាក្យដែលទន្ទេញចាំមាត់; អានតាមពាក្យដែលសរសេរស្រាប់; អានឲ្យគេថាតាម សូធ្យធម៌, សូធ្យមេរៀន, សូធ្យសេចក្ដីឲ្យគេសរសេរតាម; មេសូធ្យ ។ ប៉ុន្តែខ្មែរយើងជ្រុលប្រើជា សូត្រ យូរណាស់ហើយ ពិបាកនឹងកែឲ្យទៅជា សូធ្យវិញ, បើអាច, លុះតែព្រមព្រៀងគ្នាប្រើ ទើបប្រើបាន (ម. ព. សូត្រ ២ កិ. ទៀតផង) ។