សំ. បា.(
គុ.) (< អន៑ “មិន, ពុំ, ឥត” + ឧបវាទ) ដែលឥតឧបវាទ, ដែលឥតដំណៀល; ដែលអត់ធ្មត់នៅស្ងៀម, ដែលមិនស្ដីថាទៅលើរូបអ្នកណាមួយ : មនុស្សអនុបវាទ, ពាក្យអនុបវាទ; ឆ្នោតអនុបវាទ ។
ន. អ្នកដែលមិនពោលតិះដៀល; អ្នកដែលឥតដំណៀល; អ្នកនៅស្ងៀមជាកណ្តាល; ការមិនពោលតិះដៀល; ការអត់ធ្មត់នៅស្ងៀម ។
Chuon Nath