បា. (
ន. ជា
អា. និ.) (< សុរិយ > សុរិយេ) នាកាលឬកាលដែលព្រះអាទិត្យ; ឬសំដៅសេចក្ដីត្រឹមតែថា “ព្រះអាទិត្យ” ក៏មាន (សម្រាប់ប្រើចំពោះតែក្នុងពាក្យទេសនាឬក្នុងកាព្យ) : សុរិយេនាកាលព្រះអាទិត្យ ប្លែងឫទ្ធិបង្អស់វង់មណ្ឌល ព្រះចន្ទ្ររះឡើងឲ្យយើងយល់ នេះនោះមិនសល់នៅជិតខ្លួន ។ ឬមួយយ៉ាងថា : សុយេរែងរេទៅខាងលិច រែងចុះទាបតិចតាមលំដាប់ ដូចរូបសព្វសត្វតែងកើតស្លាប់ទោះយូរ ទោះឆាប់តែងប្រែប្រួល ។
Chuon Nath