សូរ្យ

Noun sun ; Surya (Indian sun god)

សំ. បា. (ន.) (សូយ៌; សុរិយ) ព្រះអាទិត្យ ។ ប្រើរៀងភ្ជាប់ពីខាងដើមសព្ទដទៃបានតាមការប្រកប (ដូច សុរិយ ដែរ) : សូរ្យករ, –ការ ឬ–រស្មី រស្មីព្រះអាទិត្យ ។ សូរ្យកាល ពេលថ្ងៃត្រង់ ។ សូរ្យគតិ ដំណើរព្រះអាទិត្យ ។ សូរ្យគោត្រ គោត្រព្រះអាទិត្យ (ម. ព. សុរិយគោត្ត, សុរិយវង្ស ផង) ។ សូរ្យគ្រាស ឬ –គ្រាះ (សូ–) ដំណើរដែលរាហូចាប់ឬបាំងដួងព្រះអាទិត្យ (ម. ព. គ្រាស ឬ គ្រាះ ផង) ។ សូរ្យសែង (សូ–) ពន្លឺព្រះអាទិត្យ ។ល។