១
(
គុ.) រេច, រិល, រលីង ដោយត្រដុស, ដោយកកិត, ដោយសង្កួត ជាដើម : សឹករលោង សឹកឡើងរលោង ។ ប្រើជា
កិ. ឬ
កិ. វិ. ក៏បាន: ទឹមសឹកក ។
ព. ទ. បុ. គោលឿនសឹកក... ចេះច្រើននឿយច្រើន... ។ ដើរសឹកជើងស្ដើងផ្លូវ ដើរទៅមកតាមផ្លូវមួយច្រើនដងរាប់មិនអស់ ។ ស្ដីសឹកមាត់សឹកក (
ព. ប្រ.) ស្ដីប្រដៅថែមហើយថែមទៀតរឿយៗ ។
២
(
កិ.) ផ្លាស់ភេទពីបព្វជិតមកជាគ្រហស្ថ : សឹកពីសាមណេរ, សឹកពីភិក្ខុ (
ព. ខ្ព. ចាកសិក្ខា ឬ ចាកសិក្ខាបទ) ; សរសេរជា សិក្ខ ក៏មាន ដោយអនុលោមតាមពាក្យថា សិក្ខា សំដៅសេចក្ដីថា “លាឬចេញចាកសិក្ខា” ប៉ុន្តែប្រើរត់របបជា សឹក អស់ទៅហើយ ។
៣
(
ន.) ទ័ព, ចម្បាំង : ស្រុកកើតសឹក ស្រុកកើតចម្បាំង ។ សឹកសង្គ្រាម ចម្បាំង ។ សឹកសត្រូវ បច្ចាមិត្ត ។ សឹកសាម ទ័ពរាយរង, ទ័ពរាត់រាយ ។ ព្យូហ៍សឹក បញ្ឆោតកងទ័ពខាងបច្ចាមិត្តដោយឧបាយកល (
ម. ព. ព្យូហ៍ ផង) ។ ស្ងប់សឹក ឈប់លែងច្បាំងគ្នា, អស់ចម្បាំង ។ល។
៤
(
ម. ព. សឹកប្តឹក) ។
Chuon Nath