បា. ឬ
សំ.(
គុ.) ដែលប្លែកពីធម្មតាឬពីសព្វដង; ដែលខុសប្រក្រតី; ដែលមិនមែនជាសាធារណៈ, មិនទួទៅ ។
ព. ផ្ទ. សាមញ្ញ ឬ សាមាន្យ ។ វិសាមញ្ញការណ៍ ឬ–ហេតុ (–ម៉ាញ់-ញ៉ៈ–) ហេតុឬដំណើរប្លែកពីសព្វដង ។ វិសាមញ្ញនាម (–ម៉ាញ់-ញ៉-) នាមដែលមិនទួទៅ (អសាធារណនាម) ។ វិសាមញ្ញលក្ខណៈ (–ម៉ាញ់-ញ៉ៈល័ក-ខៈណៈ) លក្ខណៈប្លែកពីធម្មតា, ពីប្រក្រតី ។ល។ សន្និបាតវិសាមញ្ញ, សេចក្ដីរាយការណ៍វិសាមញ្ញ, ការប្រជុំវិសាមញ្ញ, សេចក្ដីរាយការណ៍វិសាមញ្ញ, ការប្រជុំវិសាមញ្ញ គឺសន្និបាតពិសេស, សេចក្ដីរាយការណ៍ពិសេស, ការប្រជុំពិសេសខុសពីធម្មតា, ខុសពីប្រក្រតី (ដែលផ្ទុយពី សាមញ្ញ) ។
Chuon Nath