សំ. បា. (
ន.) ការបាន, ដំណើរប្រទះលើការបាន, អ្វីៗដែលគួរបាន; ចំណេញ : មានលាភ, កើតលាភ, ខាតលាភ ។ ប្រើជាបទសមាស បើរៀងពីខាងដើម
អ. ថ. លាភៈ, រៀងពីខាងចុង
អ. ថ. លាប, ដូចជា : លាភគិទ្ធ ដែលជាប់ជំពាក់ដោយលាភ, ដែលញ៉ាមព្រោះធ្លាប់តែបាន; សេចក្ដីជាប់ចិត្តក្នុងលាភ ។ លាភតណ្ហា (–តន់-ហា) ចំណង់ឬសេចក្ដីស្លន់ស្លោទៅរកលាភ ។ លាភន្តរាយ (លាភ័ន-តៈរ៉ាយ; < លាភ + អន្តរាយ) សេចក្ដីអន្តរាយលាភ ។ លាភវិនាស ការខូចលាភ, ដំណើរខាតខានបាន ។ លាភសក្ការៈ លាភនិងសក្ការៈ ។ លាភសន្តោស (–សន់ដោស) សេចក្ដីត្រេកអរចំពោះតែត្រឹមលាភរបស់ខ្លួន គឺបានប៉ុន្មានយកប៉ុណ្ណោះ មិនរវះរវាមហួសពីការបាន ។ លាភសម្ប័ទ ឬ–សម្បទា (–សំ-ប័ត ឬ–ស័មប៉ៈទា) សេចក្ដីសមប្រកបដោយការបាន ។ លាភាលាភ (< លាភ + អលាភ) ការបាននិងការខានបាន ឬការខាតបង់ ។ល។ ធនលាភ (ធៈនៈ–) ការបានទ្រព្យ ។ ធម្មលាភ (ធ័ម-មៈ–) ឬ ធម្មិកលាភ (ធ័ម-មិកៈ–) ការបានដោយធម៌ (បានដោយត្រឹមត្រូវ) ។ បច្ចយលាភ (បុ័ច-ចៈយ៉ៈ–) ការបាននូវបច្ច័យ ។ បុញ្ញលាភ (ប៉ុញ-ញ៉ៈ–) ការបានដោយសារបុណ្យ ។ បុត្តលាភ (ប៉ុត-តៈ–) ការបានកូន ។ មិត្តលាភ (មិត-តៈ–) ការបានមិត្ត ។ល។
Chuon Nath
Noun
good fortune, good luck; success; benefit, profit
