Noun
form, shape, image, figure; representation, picture, photograph; statue
Headley
Classifier
for respected people, pictures, statues, etc. eg. មនុស្សបីរូប three persons
Headley
Noun
form, shape, image, figure
Wiktionary
Classifier
classifier for pictures, shapes, forms, images, statues, respected persons
Wiktionary
សំ. បា. (ន.) ធម្មជាតដែលប្រែប្រួលឬវិនាសដោយហេតុផ្សេងៗមានក្ដៅនិងត្រជាក់ជាដើម; អ្វីៗដែលប្រាកដដល់ភ្នែក; រាង, សណ្ឋាន, ទ្រង់, ទ្រង់ទ្រាយ; អង្គ, ខ្លួន, ខ្លួនប្រាណ; លំអ ។ល។ រូបគេ, រូបយើង, រូបល្អ, រូបអាក្រក់; មនុស្សសត្វរាល់រូបសុទ្ធតែមិនទៀងដូចគ្នា ។ សម្រាប់ប្រើជាចុងចំនួន រាប់បព្វជិតឲ្យដឹងថាប៉ុន្មាន : ភិក្ខុមួយរូប, សាមណេរពីររូប, តាបសមួយរូប, បរិញ្វជកច្រើនរូប ។ ពាក្យចុងចំនួនរាប់ មានទម្លាប់ឲ្យប្រើផ្សេងគ្នាតាមថ្នាក់បុគ្គលគឺ ព្រះពុទ្ធ, ព្រះបច្ចេកពុទ្ធ, ព្រះអរហន្ត, ពោធិសត្វ, ព្រហ្ម, ទេវតាស័ក្តិធំ, ក្សត្រិយ៍; បព្វជិតអ្នកធំ ត្រូវប្រើពាក្យថា អង្គ គឺប្រើថា មួយអង្គ, ពីរអង្គ ... ច្រើនអង្គ; បព្វជិតធម្មតាឬសាមញ្ញថា រូប គឺប្រើថា មួយរូប, ពីររូប ... ច្រើនរូប; គ្រហស្ថក្រៅពីក្សត្រិយ៍ថា នាក់ គឺប្រើជា មួយនាក់ ឬ ម្នាក់, ពីរនាក់ ... ច្រើននាក់ ។ រូបការ, –ការក៍,–ការី (រូប៉ៈ–) អ្នកធ្វើរូប, ជាងគូរឬឆ្លាក់រូប; បើស្ត្រីជា រូបការិកា, រូបការិនី ។ រូបក្ខន្ធ (រូបុ័ក-ខ័ន) កងរូប, ប្រជុំរូប ។ រូបកល្យាណ ឬ រូបគុណ (រូប៉ៈ–) លំអរូប ។ រូបឆោម (រូប–) ទ្រង់ទ្រាយរូប ។ រូបឆោមលោមព័ណ៌ ទ្រង់ទ្រាយរូបនិងសម្បុររោម (សម្បុរស្បែក) ។ រូបជីវិនី, រូបបាជីវា, រូបូបជិវិនី (រូប៉ៈ–, រូប៉ា–, រូប៉ូប៉ៈ–) ស្រីអ្នកចិញ្ចឹមជីវិតដោយសាររូប (ស្រីពេស្យា) ។ រូបជ្ឈាន (រូបុ័ច-ឈាន) ឈានដែលមានរូបធម៌ជាអារម្មណ៍ (ម. ព. ឈាន ២ ន.) ។ រូបតាង ឬ–តំណាង (រូប–) រូបជំនួស ។ រូបថត (រូប–) រូបដែលផ្តិតចាកកញ្ចក់ថត ។ រូបធម៌ (រូប៉ៈ-ធ័រ) រូបទាំងពួង ។ រូបនាម (រូប៉ៈ–) រូបនិងនាម (ព. អ.) ។ នាមនាមដែលមានរូប ដូចយ៉ាងមនុស្ស, សត្វ, ដី, ទឹក, ជាដើម (ព. ផ្ទ. អរូបនាម ព. វ) ។ រូបផ័ន (រូប៉ៈ–) រូបព័ណ៌ (ស. សរសេរ រូបពររណ អ. ថ. រូប៉ៈផ័ន) ។ រូបព័ណ៌ (រូប៉ៈព័រ; សំ. រូប+វណ៌; បា. រូប+វណ្ណ) សម្បុររូបឬរូបរាងនិងសម្បុរ, លក្ខណៈរបស់រូប ។ រូបព្រហ្ម (រូបប៉ៈ-ព្រំ) ព្រហ្មមានរូប, ព្រហ្មដែលកើតក្នុងរូបភាព (ព. ផ្ទ. អរូបព្រហ្ម) ។ រូបភព (រូប៉ៈភប់) កន្លែងកើតនៃព្រហ្ម (ព. ផ្ទ. អរូបភព) ។ រូបភាព (រូប-ភាប) រូបវិចិត្រដោយព័ណ៌; បែបរូបផ្សេងៗ (ម. ព. ភាព ផង) ។ រូបរាង (រូប–) សណ្ឋានរបស់រូប ។ រូបវិបរិយាយ ឬ–វិបរ្យាយ (រូប៉ៈ-វិប៉ៈរ៉ិយ៉ាយ ឬ–រិបុ័រ-យ៉ាយ) ការកាឡារូប, ការប្លែងរូប, ផ្លាស់រូប ។ រូបសណ្ឋាន (រូប៉ៈ–ឬ រូប–) ទ្រង់ទ្រាយរបស់រូប។ រូបសម្ប័ទ ឬ–សម្បទា (រូប៉ៈសំប័ត ឬ–ស័ម-ប៉ៈទា) ដំណើរមានរូបសមរម្យ, មាន រូបល្អ; ការបរិបូណ៌ដោយលំអ ។ រូបសម្បន្ន (រូប៉ៈសំប័ន) ដែលប្រកបដោយលំអនៃរូប ។ រូបសិទ្ធិ (រូប៉ៈសិត-ធិ) ការសម្រេចរូប គឺការផ្សំតួសព្ទតន្តិភាសា ដូចយ៉ាងភាសាបាលីឬសំស្រ្កឹតសម្រេច ដោយវិភត្តិនិងបច្ច័យជាដើម (ព. វ.) ។ រូបសាក ឬ–សំណាក (រូប–) រូបដែលចម្លងយកបែបពីរូបដទៃ មានសណ្ឋានដូចរូបដើម។ រូបស្បាត (រូប–) លក្ខណៈ, ទ្រង់ទ្រាយ, លំនាំរបស់រូប ។ រូបអារក្ស (រូប-អារ៉ាក់) មនុស្សអ្នកជាន់អារក្ស ។ល។ រូបាជីព (រូប៉ា-ជីប; ព) ការចិញ្ចឹមជីវិតដោយសាររូប គឺមុខរបររបស់ស្រីពេស្យា ។ រូបារម្មណ៍ (រូប៉ារ៉ម់; បា.
Chuon Nath