ព្រឹទ្ធាចារ្យ

Noun patriarch, old man; instructor, mentor; village elder; old age

សំ. បា. (ន.) (< វ្ឫទ្ធ + អាចាយ៌; វុឌ្ឍ ឬ វុទ្ធ + អាចរិយ) អាចារ្យដែលមានអាយុច្រើន, អាចារ្យចាស់ទុំ; ច្រើនសំដៅសេចក្ដីថា ចាស់ស្រុក ឬ ចាស់ទុំ, ដូចជាថា : អ្នកដែលគោរពកោតក្រែងចាស់ព្រឹទ្ធាចារ្យក្នុងត្រកូលរៀមច្បង រមែងបានចម្រើនដោយពរ ៤ ប្រការគឺ អាយុ, វណ្ណៈ, សុខៈ, ពលៈ ។