ជរា

Adjective to be aged, old; to be senile, decrepit.

Noun old age; senility

Noun (formal) old age; senility

Adjective to be aged, old; to be senile, decrepit

សំ. បា. (ន.) សេចក្ដីគ្រាំគ្រា, ទ្រុឌទ្រោម, ទ្រម; ចំណាស់ ។ គុ. ដែលគ្រាំគ្រា, ដែលទ្រុឌទ្រោម, ទ្រម, ចាស់ ។ ជរាកាល (បា.) រោគក្អកចាស់, ជំងឺក្អកបណ្ដាលឲ្យឆាប់ចាស់ ។ ជរាទុក្ខ (–ទុក) ទុក្ខដែលកើតព្រោះជរា ។ ជរាទុព្វលភាព (ទុប-ពៈលៈភាប; បា. ជរាទុព្វលភាវ ) ដំណើរថយកម្លាំងព្រោះជរា ។ ជរាធម៌ (សំ. បា. ជរាធម្ម) ជរាជាធម្មតា ដែលអ្នកណាមួយ ឬអ្វីមួយ ក៏គេចវាងមិនផុត ។ ជរាពាធ (–ពាត; បា. ជរា + អាពាធ > ជរាពាធ) ជំងឺចាស់ ។ ជរាភាព (–ភាប; សំ. បា. ជរាភាវ) ភាវៈនៃជរា, កំណើតនៃជរា ។ ជរាភិភូត គុ. (បា. ជរា + អភិភូត > ជរាភិភូត) ដែលជរាគ្របសង្កត់, ដែលធ្លាក់ចូលស៊ប់ក្នុងកណ្ដាប់ដៃជរាហើយ ។ ជរាមច្ចុ ( បា. សំ. ជរាម្ឫត្យុ, ខ្មែរប្រើក្លាយមកជា ជរាម្រឹត្យូវ) ជរានិងសេចក្ដីស្លាប់; ដំណើរស្លាប់ព្រោះជរា (ស្លាប់ព្រោះចាស់) ។ ជរាម័យ (សំ. បា. ជរា + អាមយ) សេចក្ដីមិនសប្បាយ, ឈឺចាប់ព្រោះជរា (ម. ព. អាម័យ និង អនាម័យ) ។ ជរាមរណៈ (–មៈរៈណៈ; សំ. បា. ជរាមរណ) សេចក្ដីគ្រាំគ្រានិងសេចក្ដីស្លាប់ ។ ជរាម្រឹត្យូវ (ម. ព. ជរាមច្ចុ) ។ ជរារោគ រោគជរា (ជងឺចាស់) ។ ជរាលក្ខណៈ (–ល័កខៈណៈ; បា. ជរាលក្ខណ; សំ. ជរាលក្សណ, ជរាលក្ស្មណ៑) គ្រឿងសម្គាល់របស់ជរា, គ្រឿងចំណាំឲ្យដឹងថា ជរា ដូចយ៉ាងសក់ស្កូវ, ធ្មេញបាក់ជាដើម ។