បា. សំ. (
ន.) (បរិវិតក៌) សេចក្ដីត្រិះរិះ, តម្រិះ, សេចក្ដីជញ្ជឹងគិត : មានបរិវិតក្ក ។ ដើម្បីឲ្យភាសាជាតិមានឧត្ដមភាព, ត្រូវអានថា ប៉ៈរ៉ិវិតក់ ឬ ប៉ៈរ៉ិវិត័ក-កៈ តាមគួរដល់ការប្រកប, ពុំគួរអានថា ប៉ៈរ៉ិវិតុក ឡើយ, ទោះបីធ្លាប់មាត់ហើយ ក៏គួរតែលះបង់ទម្លាប់នោះចេញ (កុំឲ្យអ្នកហ្មត់ចត់គេរិះគន់បាន) ។
Chuon Nath