បា. សំ. (
ន.) (ទ្វិតីយ) ប្រុសជាគម្រប់ពីរ គឺកូនប្រុសឬសំឡាញ់ ។
បូ. សំ. គម្រប់ពីរ, ទីពីរ ។ ខ្មែរយើងមិនសូវប្រើ, មានប្រើខ្លះតែរួមចូលនឹងសព្ទឯទៀតឲ្យជាបទសមាស ដូចជា ទុតិយជវ័ន ជវ័នទី ២ ។ ទុតិយបាទ បាទទីពីរ (ឃ្លាទីពីរនៃពាក្យកាព្យ) ; ជំហានទីពីរ; ទុតិយភាគ ភាគទីពីរ; ទុតិយវគ្គ វគ្គទីពីរ ជាដើម ។
Chuon Nath