មិតភាណី

បា.(គុ. ឬ ន. ) (មិត “ពាក្យដែលគួររាប់បាន, រាប់ហើយ; ពាក្យគួរដល់ប្រមាណ, ល្មមត្រឹមត្រូវ ;...” + ភាណី “ដែលនិយាយ ឬអ្នកនិយាយ”) ដែលចេះនិយាយស្ដី ឬអ្នកចេះនិយាយស្ដីគួរដល់ប្រមាណ គឺចេះលៃលកពាក្យសម្ដីឲ្យគួរដល់ការ មិនឲ្យលើសមិនឲ្យខ្វះ មិនឲ្យហួសហេតុហួសដំណើរ : មនុស្សនុ៎ះជាមិត្តភាណី; បើស្រ្តីជា មិត្តភាណិនី ។