Noun
air, atmosphere; open air, open space, outer space; sky; fresh air, breeze
Headley
Noun
open air, open space, space, outer space
Wiktionary
បា. សំ. (ន.) (អាកាឝ) ប្រទេសវាលល្ហល្ហេវធ្លុងត្លេវ, ទីវាលធេងទទេ, ចន្លោះធេងទទេ; លំហមេឃ; ទីឱកាសដែលមានផ្លូវខ្យល់; ចន្លោះដែលមានខ្យល់ចេញចូលបាន : សត្វហើរនាអាកាស, កណ្តាលអាកាស ។ លំហមានខ្យល់, ផ្លូវខ្យល់ : ទីនេះមានអាកាសល្អ, យកខ្យល់អាកាស, ហាលអាកាស ។ បើរៀងភ្ជាប់ពីខាងដើមសព្ទដទៃ អ. ថ. អាកាសៈ, ដូចជា អាកាសកក្សា (–ក័ក-ក្សា) កណ្តាប់មេឃ ។ អាកាសកសិណ (–កៈ–) កសិណដែលមានអាកាសជាអារម្មណ៍ឬដែលយកអាកាសជាអារម្មណ៍ ។ អាកាសគង្គា គង្គានាអាកាសគឺធារទឹកឬធ្នារទឹកឯអាកាស (ទឹកក្នុងអាកាស) ។ អាកាសគាមិន ឬ–គាមី អ្នកដែលទៅតាមអាកាសបាន គឺពួកសត្វដែលហើរបាន (ប្រើដោយសន្មតតាមសម័យនិយម, អ្នកជិះយន្តហោះ ក៏គួរហៅដូច្នេះបានដែរ; ប្រើស្ត្រីជា អាកាសគាមិនី ។ វេវ. អាកាសយានិក; –យានិកា) ។ អាកាសចរណ៍ ការត្រាច់តាមអាកាស; ការធ្វើដំណើរតាមអាកាសដោយយន្តហោះ ។ អាកាសជននិន ឬ –ជននី (–ជៈ នៈ–) ចន្លោះដែលខ្យល់ចេញចូលបាន, ចន្លោះសម្រាប់បញ្ចេញបញ្ចូលខ្យល់; ទ្វារ; បង្អួច ។ អាកាសដ្ឋកទេវតា (–ស័ត-ឋៈកៈ–) ទេវតាដែលស្ថិតឬអាស្រ័យនៅនាអាកាស ។ អាកាសទីប ឬ–ប្រទីប ប្រទីបឬគោមដែលអុជដាក់កណ្តាលវាលឬគោមដែលចងព្យួរនឹងដងខ្ពស់ក្នុងទីវាល ។ អាកាសទេស ឬ–ប្រទេស ទីវាល; ទីទំនេរ ។ អាកាសធាតុ ធាតុអាកាស (រាប់បញ្ចូលក្នុងពួកធាតុ ៥ យ៉ាងគឺ ដី, ទឹក, ភ្លើង, ខ្យល់, អាកាស) ។ អាកាសធាតុសាស្ត្រ វិទ្យាសាស្ត្រសម្រាប់សិក្សាពិនិត្យរិះរកខាងអាកាសធាតុ ។ អាកាសនិន្នាទ ឬ–សព្ទ សូរគឹកកងឯអាកាសឬសូរសព្ទឯអាកាស (សូរផ្គរឬរន្ទះ) ។ អាកាសបថ (–បត់) ឬ មាគ៌ា ផ្លូវអាកាស ។ អាកាសបថិក (–ប៉ៈ–) ព្រះអាទិត្យ ។ អាកាសពទ្ធលក្ស ឬ –ល័ក្ស (–ព័ត-ធៈល័ក) ការសម្លឹងស្ទង់មើលទៅទីឆ្ងាយ, ការស្ទង់ចម្ងាយ ។ អាកាសយាត្រា ការទៅដោយអាកាសយាន (ព. ស. ស.) ។ អាកាសយាន យានដែលទៅតាមអាកាសបាន, យន្តហោះ (ព. ស. ស.) អាកាសយានចរណ៍ (–នៈ-ច) ការតា្រច់ទៅដោយអាកាសយាន, ការធ្វើដំណើរតាមអាកាសដោយយន្តហោះ ។ អាកាសយានដ្ឋាន (–នុ័ត-ឋាន) ឋាននៃអាកាសយាន, ចំណតអាកាសយាន, ទីសម្រាប់យន្តហោះចុះចតនិងចេញដំណើរទៅ ។ អាកាសយានវិជ្ជា ឬ–វិទ្យា វិជ្ជាផ្នែកខាងធ្វើអាកាសយាននិងផ្នែកខាងត្រាច់ទៅឰដ៏អាកាស ។ អាកាសយានិក អ្នកទៅមកដោយអាកាសយាន, អ្នកជិះយន្តហោះ; អ្នកបើកបរយន្តហោះ; បើស្ត្រីជា អាកាសយានិកា (ព. ស. ស.) ។ អាកាសវេហាស៍ (–ហ៊ា) កណ្តាលអាកាស (ព. ទេ. ឬ ព. កា.) ។ ម. ព. វេហា ឬ វេហាស៍ ផង ។ អាកាសស័យន៍ ឬ–សយនៈ, –សយនា (–សៈយ៉ៈ ន៉ៈ ឬ សៈយ៉ៈន៉ា) ការដេកហាលឬសំដិលខ្លួនកណ្តាលវាល, ការដេកហាលអាកាស ។ អាកាសានញ្ចាយតន ឬ –យតនៈ (–នុ័ញ-ចាយ៉ៈតៈន៉ៈ) ការផ្គងអារម្មណ៍សំដៅឆ្ពោះត្រង់ទៅរកអាកាសរំពឹងរឿយៗថា “អាកាសឥតមានទីបំផុតៗ ...” (ព. ពុ. ជាឈ្មោះនៃអរូបជ្ឈានទី ១ ក្នុងអរូបជ្ឈាន ៤) ។ល។ (ព. កា. ប្រើជា អាកាសេ “នាអាកាស, ក្នុងអាកាស” ឬ អកាសោ, អាកាសា “អាកាស” ក៏បាន) ។
Chuon Nath