ឧស្សាហៈ

Noun seriousness, endeavor, perseverance, industry, diligence, strong effort(s)

Verb to study, work hard, try hard.

Adjective to be industrious, diligent.

Adverb diligently; frequently, often

Noun Alternative form of ឧស្សាហ៍ (ʼuhsaa): seriousness; industry

ន. ( បា. ឧស្សាហ; សំ. ឧត្សាហ ) សេចក្ដី​ឱហាត, សេចក្ដី​ខ្មី​ឃ្មាត​ឬ​សង្វាត, ការ​ខំប្រឹង​មិន​ខ្ជិល, មិន​ច្រអូស : មាន​ឧស្សាហៈ, មានឧស្សាហ៍​ធ្វើ​ការ (ប្រើ​ជា ឧត្សាហៈ ឬ ឧត្សាហ៍ ក៏បាន, អ​. ថ. អ៊ុត-​ត្សាហៈ ឬ អ៊ុត-​ត្សា ឬក៏​អ៊ុតសាហៈ, អ៊ុត-​សា ។ ប្រើ​ក្លាយ​ជា ឱសាហ៍ ក៏មាន ) ។ ខ្មែរ​ប្រើ​ជា កិ. ក៏​បាន “ ឱហាត, សង្វាត, ខំប្រឹង” : ឧស្សាហ៍​ធ្វើ​ការ, ឧស្សាហ៍​រៀន​សូត្រ (ច្រើន​និយាយ​ថា ឱសាហ៍ ផង ) ។ រ. ស. : ទ្រង់​ព្រះ​ឧស្សាហ៍ ។ ប្រើ​ជា ​គុ. ក៏​មាន​ “ដែល​មាន​ព្យាយាម, ដែល​ជា​អ្នក​ឱហាត, សង្វាត, ខំប្រឹង” : មនុស្ស​ឧស្សាហ៍, ក្មេង​ឱសាហ៍ (ព. ផ្ទ. ខ្ជិល ) ។ ព. កា. ប្រដៅ​កូន: ហៃ​កូន​រាល់​គ្នា ត្រូវ​មាន​ឧស្សាហ៍ កុំ​ខ្ជិល​ច្រអូស កម្ជិល​ទ័ល​ក្រ ដូច​ដើរ​ដួល​ស្រូស សុំ​គេងងូស ព្រលូស​កេរ្តិ៍ឈ្មោះ ។ បើ​រៀង​ភ្ជាប់​ពី​ខាង​ដើម​សព្ទ​ដទៃ សរសេរ​ជា ឧស្សាហ ឬ ឧត្សាហ (អ៊ុស-​សាហៈ ឬ អ៊ុត-​ត្សាហៈ ), ដូច​ជា : ឧស្សាហកម្ម ការ​ដែល​កើត​មាន​ឡើង​ដោយ​សេចក្ដី​ខំប្រឹង​ធ្វើ​ ។ ព. ស. ស. ការ​ធ្វើ​របស់​អ្វីៗ​ឲ្យ​កើត​បាន​ជា​ជំនួញ​ទួទៅ, ការ​បង្កើត​របស់​ប្រើ​ប្រាស់​តាម​សម័យ​និយម : រោង​ឧស្សាហកម្ម ។ ឧស្សាហករ, -ការ ឬ ឧត្សាហ- អ្នក​ធ្វើ​ឧស្សាហកម្ម, ជាង​ឧស្សាហកម្ម: ពួក​ឧស្សាហករ (បើ​ស្រ្តី​ជា ឧស្សាហការិកា ) ។ ឧស្សាហកិច្ច ឬ ឧត្សាហក្រឹត្យ ការ​រវល់​ដោយ​ឧស្សាហកម្ម ។ ឧស្សាហជន ឬ ឧត្សាហ- ជន​អ្ន​ក​មាន​ឧស្សាហៈ ។ ឧស្សាហពល ឬ ឧត្សាហ- (-ពល់ ) កម្លាំង​នៃ​ឧស្សាហៈ ។ ឧស្សាហភាព ឬ ឧត្សាហ- ភាព​ឬ​ដំណើរ​នៃ​ឧស្សាហៈ, ភាព​ជា​អ្នក​មាន​ឧស្សាហៈ ។ ឧស្សាហូប​នីយកម្ម (-​ប៉ៈ​នីយៈ-) ការ​លៃ​លក​កែខៃ​​ធ្វើ​ឲ្យ​បាន​កើត​ទៅ​ជា​ឧស្សាហកម្ម ។ល។ មហុស្សាហៈ ឬ មហុស្សាហ៍ (បា.