Definitions
Adjective
to be quiet, calm; motionless; alone, secluded, solitary; cozy
Headley
Adjective
to be quiet, calm, silent
Wiktionary
Adjective
to be alone, lonely, secluded
Wiktionary
(គុ.) ដែលស្ងប់ឥតមានសូរសព្ទ, ឥតលេចឮ; ដែលស្ងប់ឥតជ្រួលច្រាល់ : ទីស្ងាត់; ចិត្តស្ងាត់ចាកកាម ។ ស្ងាត់បាត់ ស្ងាត់មិនលេចឮ ។ ស្ងប់ស្ងាត់ (ម. ព. ស្ងប់) ។ ស្ងៀមស្ងាត់ ស្ងៀមមិនស្ដីនិយាយ, ស្ងៀមមិនឮមាត់ ។ល។
Chuon Nath