បា.; សំ(
គុ.) (ឝីត ឬ ឝីតល) ត្រជាក់, រងា ។ សីតករ ឬ សីតភានុ, សីតរង្សី ឬ –រស្មី ព្រះចន្រ្ទ (
ព. កា.) : សីតករ ដ៏បវរ ដោយរង្សី, បូណ៌មី ខែកត្តិក ត្រជាក់ស្រេង; ពួកនរៈ និងនារី នាំគ្នាលេង, លោតកញ្ឆេង សើចសប្បាយ រីករាយច្រើន ។ សីតកាល ឬ–សម័យ វេលាត្រជាក់; រដូវរងា ។ សីតភ័យ ការខ្លាចរងា ។ សីតភិត (
បា. –ភីត;
សំ. ឝីតភីត) អ្នកដែលចាញ់រងា ។ សីតរស (–រស់) ទឹកត្រជាក់; (
រ. ស.) : ព្រះសីតរស ។ សីតវាត ខ្យល់ត្រជាក់ ។ សីតាលុ ដែលមានត្រជាក់ច្រើន; ប្រទេសរងាខ្លាំង; មនុស្សចាញ់រងា (
ព. ផ្ទ. ឧណ្ហាលុ) ។ សីតុណ្ហភាព (សីតុន-ហៈ–) ភាពត្រជាក់និងក្ដៅ, ភាពនៃបរិយាកាសត្រជាក់និងក្ដៅដែលផ្សព្វផ្សាយមកប៉ះលើខ្លួនយើង ។ សីតោទក (–ទៈកៈ ឬ–ទក់;
បា. < សីត + ឧទក “ទឹក”) ទឹកត្រជាក់ (
ព. ផ្ទ. ឧណ្ហោទក) ។ សីតលចិត្ត ឬ–ហទ័យ, –ហ្ឫទ័យ ចិត្តត្រជាក់, ចិត្តជា ។ល។
Chuon Nath