សំ. បា. (
ន.) សេចក្ដីស្លាប់; អធិបតីនរក; ច្រើនហៅថា ព្រះយម ។ យមក្ខន្ធ (យៈម័ក-ខ័ន) ពួកនរក ។ យមទូត (យៈមៈ–) បម្រើយមៈ (មរណៈ ឬជរា, ព្យាធិ, មរណៈ) ។ យមបាល (យៈមៈ–ឬ យំមៈ–) អ្នករក្សានរក : ពួកយមបាល (ខ្មែរហៅក្លាយ ជាយម្ភុបាល ក៏មាន គួរលែងប្រើ) ។ យមបុរស (យៈមៈបុរ៉ស់) បុរសរបស់យមៈ (មរណៈ) ។យមរាជ (យៈមៈរាច ឬ យំមៈ–) មច្ចុរាជ; ស្តេចត្រួតត្រានរក ។ ខ្មែរប្រើពាក្យ យមរាជ នេះជាឋានន្តរ (ងារ) នៃសេនាបតី ក្រសួងយុត្តិធម៌ (ក្រសួងតុលាការ) , សម័យបច្ចុប្បន្ននេះក៏នៅតែប្រើជាឋានន្តរនៃរដ្ឋមន្ត្រីក្រសួងយុត្តិធម៌នុះដូចពីដើមដែរ : លោកអ្នកឧកញ៉ាយមរាជ រដ្ឋមន្ត្រីក្រសួងយុត្តិធម៌; ប្រជាពលរដ្ឋច្រើនតែ ហៅតាមទម្លាប់ក្រៅពីការសរសេរថា ជមរាជ (ជំរាច) ទៅជាប្រាក្រឹត ខ្មែរ : លោកជមរាជ (គួរហៅឲ្យត្រូវថា យមរាជ វិញ) ។ យមលោក (យៈមៈ–) ឋាននរក, អបាយលោក ។ យមសាធន៍ (យៈមៈសាត) ឋាននរក, នរក ។ល។
Chuon Nath
Noun
death; Satan, the devil