១
សំ. បា. (និ.) ឈ្មោះថា, ហៅថា : ឱអ្នកអើយ, ខ្ញុំនាមតែថា “ដង្ខៅៗ” ទេ សព្វថ្ងៃនេះនៅល្បីតែឈ្មោះប៉ុណ្ណោះ រីឯទ្រព្យសម្បត្តិវិនាសអស់ហើយគ្មានទេ ... ។
២
បា. សំ. (ន.) (នាមន៑ > នាម) ឈ្មោះ : នាមខ្លួន, នាមត្រកូល ។ រ. ស. ព្រះនាម, ទ្រង់ព្រះនាម ... ។ សម្ដីសម្ដែងនូវឈ្មោះជាគ្រឿង កំណត់សម្គាល់ឲ្យហៅបាន, ដូចពាក្យថា មនុស្ស, សត្វ, ដី, ទឹក, ភ្លើង, ខ្យល់, ស្រែ, ចម្ការ ជាដើម ហៅថា នាម (ព. វ.) ។
៣
បា. (ន.) ឈ្មោះមូលកច្ចាយននិទ្ទេសទី ២ (បែបវេយ្យាករណ៍សម្រាប់រៀនភាសាបាលី) : មូលនាម, មេសូត្រនាម, រៀនបំបែកវិធីនាម ។
៤
(ន.) ប្រដាប់នេសាទមច្ឆាជាតិ ធ្វើដោយខ្សែធ្មៃមានក្រឡាបួនជ្រុងស្មើ មានខ្សែដៃពីរ មានថ្មសណ្ដូនជើង មានក្រវិលរូតមាត់ សម្រាប់មនុស្សពីរនាក់ជិះលើទូកក្បាលកន្សៃកាន់ចុងប្រដាប់នោះម្ខាងម្នាក់ អុំវាតទូកបញ្ឆៀងទទឹងខ្សែទឹកបណ្ដែតសំរៀមតាមខ្សែទឹក, កាលបើមានត្រីជាប់ ក៏អាចដឹងភ្លាម : នាំគ្នាទៅរកវាតនាម ។
Chuon Nath