ទណ្ឌ

Noun club; stick, bat, cane (as an instrument of punishment)

Noun authority, power (to punish); order, command

Noun punishment, penalty, fine

Noun mistake, fault, guilt

Noun club; stick; cane

Noun punishment

សំ. បា. (ន.) (ទណ្ឌ) ដំបង, ឈើច្រត់; កំណាត់ឈើ; អាជ្ញា; ការពិន័យ; ទោស, កំហុស ។ (រ. ស.) : ព្រះទណ្ឌៈ (ដំបងក្សត្រ) ។ ទោសទណ្ឌ ទោសជាអាជ្ញា ។