អ្នក

Pronoun you (to equals of both sexes; somewhat less formal than លោក); you (to an older brother or sister-in-law).

Pronoun person, one who... (used as an agentive particle to create nouns from predicatives). (possibly related to Malay anak 'child; native of.' )

Noun person, one, someone

Noun -er, -man, one who

Noun native of, resident of

Noun female counterpart

Pronoun you, your (second person singular, addressing equals of either sex; somewhat less formal than លោក (look); a polite term of address in Khmer society for someone without calling their name directly)

Pronoun you, your (a title for a concubine of the king)

Pronoun you, your (a traditional title for a person who has left the bhikkhu-hood (Buddhist priesthood)

Pronoun you, your (a term of address for an elder sibling-in-law)

Classifier used to count people

១ (បុ. ស.) (ពាក្យខ្មែរបុរាណព្រេងព្រឹទ្ធសព្វថ្ងៃនេះប្រើជាអញ្ញត្រសព្ទ) ពាក្យប្រើជាជំនួសឈ្មោះបុគ្គលដែលត្រូវនិយាយទៅរកក្នុងទីចំពោះមុខ សម្រាប់ប្រជាពលរដ្ឋហៅគ្នាដោយសេចក្ដីគួរសម មិនចេញឈ្មោះបុគ្គលនោះ (ប្រើបានទាំងបុរសទាំងស្ត្រី) : អ្នកអញ្ជើញទៅណា ? អញ្ជើញអ្នកចូលអង្គុយលេងសិន ! អ្នកស្រីសុខសប្បាយទេឬ ? ។ សាធារណជនហៅបងថ្លៃក៏ប្រើពាក្យ អ្នក ដែរ ។ ប្រើជាពាក្យនាំមុខឈ្មោះបុគ្គលក៏បាន : អ្នកទេព, អ្នកនន្ទ, អ្នកចន្ទ, អ្នកសុខ ។ ទំនៀមសាធារណជនខ្មែរក្នុងសម័យពីដើម មុនសម័យបច្ចុប្បន្ននេះ, បើបុរសណាបានបួសជាភិក្ខុហើយសឹកមក ត្រូវហៅ អ្នក (អ្នកសោម, អ្នកសម) ; បើបានបួសជាសាមណេរហើយសឹកមកត្រូវហៅ ជី (ជីមាស, ជីមិត្រ) ; បើមិនបានបួសសោះទេ ត្រូវហៅ ចៅ (ចៅប្រាក់ ចៅមាស) ; បើនៅជំទង់ឬកំលោះហៅ អា ។ ដោយហេតុនេះ ទើបមានពាក្យចាស់ទុំខ្លះនិយាយបង្អាប់គ្នាថា បួសឲ្យតែព្រះពុទ្ធឲ្យងារ គឺបួសហើយសឹកមកគ្មានចេះអ្វី បួសយកតែងា អ្នក ឬ ជី ប៉ុណ្ណោះ ។ ២ (ន.) (ជាអញ្ញត្រសព្ទ) បុគ្គល, ជន, មនុស្ស ។ ពាក្យសម្រាប់នាំមុខសព្ទដទៃ, ប្រើបានតាមគួរដល់ការប្រកប, ដូចគ្នា អ្នកការ ឬ អ្នកកាន់ការ, អ្នកធ្វើការ បុគ្គលដែលធ្វើការឬដែលកាន់ការ ។ អ្នកកីឡា បុគ្គលដែលលេងល្បែងកម្សាន្តចិត្ត ។ ព. ស. ស. ជនអ្នកលេងល្បែងមានប្រយោជន៍តាមសម័យនិយម។ អ្នកក្រ ជនដែលក្រទ្រព្យ។ អ្នកក្រុង ជនដែលនៅក្នុងក្រុង។ អ្នកក្លាហាន បុគ្គលក្លាហាន។ អ្នកខ្លាច ជនដែលខ្លាច ។ អ្នកខ្លៅ បុគ្គលខ្លៅ ។ អ្នកខ្លះ ជនខ្លះ។ អ្នកគ្រួ ជនដែលចម្អិនភោជនាហារ (អារាលិក ឬ អាឡារិក) ។ អ្នកចេះ បុគ្គលមានចំណេះ។ អ្នកចោទ បុគ្គលដែលចោទប្រកាន់ឬដែលដាក់ចំណោទ។ អ្នកចម្ការ មនុស្សដែលធ្វើចម្ការ។ អ្នកឆ្លើយ ជនអ្នកឆ្លើយ ។ អ្នកជា ភុជិស្សជន។ អ្នកជំនួញ ជនដែលធ្វើជំនួញ។ អ្នកឈ្លប បុគ្គលដែលឈ្លប។ អ្នកដឹង ជនដែលដឹង។ អ្នកតូច បុគ្គលដែលតូចជាងគេ។ អ្នកទាប បុគ្គលដែលទាបថោក។ អ្នកទេសន៍ បព្វជិតដែលចេះទេសន៍ (ធម្មកថិក) ។ អ្នកធំ បុគ្គលជាធំ (ឥស្សរជន) ។ អ្នកបួស ជនដែលបួស (បព្វជិត) ។ អ្នកប្រាជ្ញ បុគ្គលដែលមានប្រាជ្ញាស្គាល់ខុសត្រូវ។ អ្នកផ្សារ ជនដែលមានផ្ទះលំនៅក្នុងប្រជុំផ្សារ ឬដែលលក់ទំនិញក្នុងផ្សារ។ អ្នកព្រៃ ជនដែលនៅក្នុងស្រុកព្រៃ។ អ្នកភ្លេង មនុស្សដែលចេះភ្លេងឬដែលលេងភ្លេង។ អ្នកមាន អ្នកដេលមានទ្រព្យច្រើន។ អ្នកមុខអ្នកការ ជនដែលមានមុខមានឈ្មោះនិងជនដែលមានមុខការឬដែលជាប្រមុខក្នុងកិច្ចការ។ អ្នករក ជនដែលរក; ជនដែលខំប្រឹងធ្វើការរកស៊ី។ អ្នករាជការ មនុស្សដែលធ្វើរាជការ។ អ្នករៀន ជនដែលកំពុងរៀន, សិស្សរៀន។ អ្នកលេង ជនដែលលេងល្បែង; ជនដែលប្រព្រឹត្តតែខាងការលេង ... (មានច្រើនប្រភេទ) ។ អ្នកស៊ើប ជនដែលស៊ើបការណ៍។ អ្នកស្រុក ជនដែលនៅក្នុងស្រុក; ប្រជុំជនឬពួកជនក្នុងស្រុកនីមួយៗ ។ អ្នកស្រែ ជនដែលធ្វើស្រែ។ អ្នកអស់ហ្នឹង ជនអស់ហ្នឹង។ អ្នកឧកញ៉ា (ម. ព. ឧកញ៉ា) ។ល។