Noun
boundary, border, frontier, limit
Headley
សំ. បា. (
ន.) (ឱសាន) ទីបំផុត; ទីចប់; ចុងបំផុត, ចុងក្រោយ; ព្រំដែន; ខេត្ត : ក្នុងអវសាននៃកថានេះ ខ្ញុំសូមជូនពរដល់អស់លោក-អ្នក... ។ បើរៀងភ្ជាប់ពីខាងដើមសព្ទដទៃ
អ. ថ. អៈវៈសាន៉ៈ, ដូចជា អវសានកថា ពាក្យជាទីបំផុត; ពាក្យបញ្ចប់ ។ អវសានកាល កាលជាទីបំផុត; មរណកាល ។ អវសានកិច្ច ឬ–ក្រឹក្យ កិច្ចជាខាងចុងបំផុត; កិច្ចដែលធ្វើរួចហើយដល់ពេលអស់ជីវិត ។ អវសានគាថា គាថាបញ្ចប់សេចក្ដី; គាថាជាខាងចុងបំផុតនៃគម្ពីរ ។ អវសានបទ បទជាខាងចុងបំផុត ។ អវសានវង្ស ឬ–ពង្ស វង្សចុងបំផុត ។ អវសានសាសន៍ ពាក្យបណ្ដាំជាទីបំផុត; បណ្តាំក្នុងពេលជិតអស់ជីវិត ។ អវសានានុសាសនី (–ន៉ា–; <អវសាន + អនុសាសនី) ពាក្យប្រៀនប្រដៅជាទីបំផុតឬចុងក្រោយបំផុត ។ល។
Chuon Nath
