សន្តោស

Noun gladness, happiness; satisfaction, contentment, indulgence; acquittal.

Adjective to be satisfied with what one has, to be content; to be tolerant, kindly disposed, indulgent, merciful.

Verb to help, assist

បា. សំ. (ន.) (សន្តោឞ ឬ សំតោឞ) សេចក្ដីត្រេកអរ, ពេញចិត្ត ចំពោះវត្ថុ... ជារបស់ខ្លួន គឺបានប៉ុន្មានក៏ល្មមចិត្តត្រឹមប៉ុណ្ណោះ មិនរវះរវាម, មិនវាតអាទិ៍ ហួសហេតុឬហួសទំនង : មានសន្តោស, ចិញ្ចឹមជីវិតដោយសន្ដោស ។ ខ្មែរប្រើជា កិ. ឬ គុ. ក៏មាន : គួរសន្ដោសទៅ !; ចិត្តសន្ដោស, ធម៌សន្ដោស (ម. ព. សន្តុដ្ឋី និង អត់ឱន ក្នុងពាក្យ អត់ ១ កិ. ផង) ។