ពេប

Verb to pout, make a wry face; to make a dissatisfied grimace by thrusting out the lips, stick out the lower lip when sulking or feeling neglected and ill-used; to take offense (of a child)

Verb to sob, weep, cry

(កិ.) ធ្វើបបូរមាត់ក្រោមឲ្យលយចេញជាងបបូរមាត់ខាងលើមុនយំឬក្រោយយំឬក៏ដោយសេចក្ដីរិះគន់, ដោយចំអកឡកឲ្យ : ពេបច្បែប គឺពេបធ្វើមាត់កំបែប; ពេបមាត់ឲ្យ ឬ ពេបជ្រាយ គឺពេបមាត់ឲ្យដោយរិះគន់ឬដោយចំអកឡកឲ្យ ។ ពេប ! ពាក្យសម្រាប់ថាបញ្ឈឺចិត្តក្មេងតូចឲ្យពេប, ឲ្យយំ (ព. សា.) ។