ធ្លុះ

Adjective to be pierced, worn through, torn; full of holes.

Verb to pass through; (of a sound) to reach one's ears clearly; to pierce / hurt (one's ears).

Preposition through

Noun tail stock (of a lathe)

Noun tailstock of a lathe

Verb to pass through, pierce, penetrate

Verb to reach one's ears clearly (of a sound)

Adjective to be pierced, worn through, torn, full of holes

(គុ.) ដែលមានប្រហោងរហូតទៅម្ខាង : ក្អមធ្លុះ ។ ព. ប្រ. ប្រើជា កិ. ឬ កិ. វិ. ក្រឡេកធ្លុះ គឺក្រឡេកឃើញហេតុ, ឃើញសេចក្ដីកំបាំងច្បាស់ប្រាកដ ។ ចាក់ធ្លុះ គឺត្រាស់ដឹង ។ ធ្លុះធ្លាយ ធ្លុះត្រាតែធ្លាយ ។ ព. ប្រ. ចេះ ឬ យល់ឥតទើសទាល់ : ចេះធ្លុះធ្លាយ, យល់ធ្លុះធ្លាយ ។ ក្រឡេកឃើញធ្លុះ ឃើញច្បាស់ឥតកំបាំង ។ល។