ក្សិណក្ស័យ

to die; sudden death, immediate death

(ន.) ការបាត់បង់សូន្យទៅក្នុងមួយស្របក់ គឺការស្លាប់ភ្លាម ។ សព្វថ្ងៃប្រើជា កិ. : ជីតាខ្ញុំក្សិណក្ស័យទៅហើយ គឺជីតាខ្ញុំស្លាប់ភ្លាមទៅហើយ (ម. ព. ក្ស័យ ផង) ។ ក្សិណនោះ ន. (ក្សិណ+នោះ) ខណៈនោះ, ភ្លាមនោះ, គ្រានោះ, ដងនោះ, កាលនោះ (ម. ព. ខណៈ និង ក្សណៈ) ក្សិណនោះព្រះយមពន្រាយ លើសលែងសព្វសាយ ស្ដេចបើកព្រះនេត្រយល់ជាក់ ... (សាស្ត្រាពាក្យកាព្យ សុបិនកុមារ) ។