បា. សំ. (
ន.) (ឧបទេឝ) ការពន្យល់, ការណែនាំ, ការឲ្យន័យឲ្យទំនង; ការបញ្ចេះ, ការប្រៀនប្រដៅ : ឲ្យឧបទេស, ធ្វើតាមឧបទេសរបស់គ្រូ ។ ពាក្យប្រៀនប្រដៅរបស់គ្រូអាចារ្យតៗមក : ឧបទេសបុរាណ (ហៅ បោរាណុបទេស ក៏បាន,
អ. ថ. ប៉ោរ៉ា–) ។ (
ព. កា.) : ឧបទេសបុរាណ ដែលចាស់ព្រេងបាន ពន្យល់ទុកមក គួរបច្ឆាជន គន់គិតរាវរក កុំបីកាន់យក សេចក្ដីព្រាវៗ ។ ម្យ៉ាងថា : ធ្វើការធ្វេសៗ គ្មានឧបទេស ពីគ្រូណាសោះ ច្រើនតែភ្លាំងភ្លាត់ វិបត្តិការនោះ បើពុំដូច្នោះ ក៏គង់មានឆ្គង ។
Chuon Nath