សំ. បា. (
ន.) (អាភរណ) គ្រឿងប្រដាប់កាយ, អលង្ករណ៍, អលង្ការ : ស្អិតស្អាងរាងកាយដោយអាភរណៈដ៏រុងរឿង ។ ខ្មែរប្រើតាមសម័យនិយមហៅគ្រឿងឥស្សរិយយស ឬគ្រឿងតម្កើងកិត្តិយស (មេដាយ) ថា អាភរណៈ ដែរ : អាភរណៈអស្សឫទ្ធិ, អាភរណៈសេនា; មុនីសារាភរណៈ ឬ មុនីសារាភរណ៍ ។ (
ព. កា.) : អម្ពរស្អាតស្អំ មានអាភរណ៍ផ្សំ ថែមផងរូបប្រាណ សមនឹងយសស័ក្តិ អន័គ្ឃថ្កើនថ្កាន អ្នកផងរាប់អាន បានពេញមុខមាត់ ។
Chuon Nath