Adjective
to be immortal, everlasting, permanent, constant, unfading
Headley
បា. សំ.(
គុ.) (អមត; អម្ឫត) ដែលមិនស្លាប់, មិនចេះស្លាប់; ដែលមិនដាច់, មិនស្រាក (ដែលមានជានិច្ច) ។
ន. ដំណើរមិនស្លាប់; ព្រះនិញ្វន; ទឹកទិព្វ; សុធាភោជន (ប្រើជា អម្ឫត ឬ អម្រឹត ក៏បាន) ។ អមតបទ ផ្លូវព្រះនិញ្វន គឺបដិបទាជាផ្លូវទៅព្រះនិញ្វន (
ព. ពុ.) ។ អមតបុប្ផ ឬ អម្រឹតបុស្ប (–បុស) ដែលមានផ្កាមិនដាច់ (ដែលមានផ្កាជានិច្ច) : ឈើអមតបុប្ផ ។ អមតផល ឬ អម្រឹត– ដែលមានផ្លែមិនដាច់ (ដែលមានផ្លែបន្តជានិច្ច) : ឈើអមតផល ។ អមតមហានិញ្វន ឬ អម្រឹត– មហានិញ្វនឈ្មោះអមតៈ ឬអម្រឹត (ព្រោះមិនចេះស្លាប់) ។ អមតរស ឬ អម្រឹត– រសនៃព្រះនិញ្វន ឬរសនៃទឹកទិព្វ, រសនៃសុធាភោជន ។ល។
Chuon Nath